Στο «Δεκάλογο Ζαχαροπλαστικής της Έρνας. Χριστουγεννιάτικα Γλυκίσματα της Βιέννης» δεν παρουσιάζονται μόνο από τη μικρότερη κόρη της Έρνας, Marion Hoffmann, οι παραδοσιακές χριστουγεννιάτικες συνταγές της μητέρας της και της γιαγιάς της, αλλά ταυτόχρονα βιώνεται ευχάριστα η ελαφρώς νοσταλγική, αλλά και αυθεντική, δίχως άλλο, ατμόσφαιρα μιας βιεννέζικης οικογένειας την περίοδο των Χριστουγέννων, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του πενήντα και του εξήντα. Εντύπωση προκαλεί, εξάλλου, ότι η Έρνα σε καμιά περίπτωση δεν ήταν γεννημένη νοικοκυρά, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια κλασική φιλόλογος, η οποία έπρεπε να διακόψει τις σπουδές της εξαιτίας του ναζιστικού καθεστώτος, που κυριαρχούσε από το 1938 ως το 1945 στην Αυστρία. Η προχριστουγεννιάτικη βιεννέζικη οικογενειακή παράδοση συνεχίζεται τώρα στην Ελλάδα, όπου η συγγραφέας έχει βρει τη δεύτερη πατρίδα της. Εδώ πια μαζί με νέους ανθρώπους συνεχίζει, σε πείσμα όλων των ραγδαίων αλλαγών της εποχής μας, να φτιάχνει αυτές τις λιχουδιές κάθε χρόνο, μεταβιβάζοντας έτσι μια παλιά γνώση -όχι και τόσο καλών για τη σιλουέτα- γλυκών απολαύσεων και συμβάλλοντας στην κατανόηση της πολιτιστικής πολυμορφίας.
Mit ‚Ernas Backdekalog und andere weihnachtliche Köstlichkeiten aus Wien‘ stellt Ernas jüngere Tochter Marion Hoffmann nicht nur die traditionellen Weihnachtsleckereien aus dem Rezeptschatz ihrer Mutter und Großmutter vor. Schmunzelnd erlebt man die leicht nostalgische, aber durchaus bodenständige Atmosphäre einer Wiener Familie in der Vorweihnachtszeit während der Fünfziger- und Sechzigerjahre. Unerwarteterweise erfährt man auch, dass Erna keineswegs eine geborene Hausfrau war, sondern eigentlich Altphilologin, die wegen des Naziregimes, welches von 1938 bis 1945 in Österreich herrschte, ihr Studium abbrechen musste. Die Fortsetzung der vorweihnachtlichen Wiener Familientradition findet nun in Griechenland statt, wo die Autorin ihre zweite Heimat gefunden hat. Hier wird mit jungen Menschen alljährlich weitergebacken, wobei althergebrachtes Wissen um ‚linienverderbende‘ Köstlichkeiten und liebevolles Verständnis für Kulturvielfalt allen rasanten Veränderungen unserer Zeit zum Trotz weitergereicht werden.